Eski-miş

Gönderen Mammares




   Günümüzde her davranış veya işin,çıkar ilişkisine bağlandığı şu günlerde gerçek dostlara samimi arkadaşlıklara hasret kaldık. İlkokul ve lise yıllarında atılan arkadaşlık temelleri hariç adam gibi arkadaşlıklara mumla arar olduk. Bu tarz bir kanıda bulunarak sonradan edinilen arkadaşlıklara çamur atmayıp bilakis yaşadığımız gerçeklerin bir bakıma krokisini çıkarmaktır niyetim.
   Sürekli olarak eskiye,yaşanıp da geçmişte kalan mazimize bir hayranlık olduğu aşikar. Eski dostlar,eski ramazanlar,eski bayramlar... İnsanlar geçmişteki yaşanılamamışlıklarının özlemlerini mazide arayarak geride kalan ömründe yaşayamadıklarını, yaşadığı zamanı kıyas yaparak 'ah' geçirmekte fakat bu nesil yaklaşık yarım asır sonra günümüz yaşantılarını da nice iç geçirmelerle anıp eskilerdeki yerlerini aramakla meşgul olacaktır.
   Ne kadar klişe bir tabir olsa da anı yaşamak,geleceğe dair yapılan bir çok plandan daha efdaldir benim  gözümde.Ünlü fransız yazar Montaigne'nin de belirttiği gibi geleceğe dair ütopik bir yaşantı kurmak ve buna ulaşma çabasında olmak yerine anı yaşamak,içinde bulunduğumuz durumun olanaklarından,imkanlarından olabildiğince yararlanıp gelecek kaygısı gütmemek çoğu kimsenin yapmadığı fakat yapılması en mantıklı olan bir görüştür.
   Bu kadar açıklamanın üzerine biraz sert olacak fakat şu dizeleri belirtmekte fayda görüyorum "Tembel insanın her zaman için bir gelecek kaygısı vardır."
   

0 yorum: